Hi guys! Ik ben inmiddels bijna drie maanden bezig met intermittent fasting en ik heb het volgehouden so far! Ben best een beetje trots op mezelf. Het ging niet helemaal zonder slag of stoot trouwens, maar dat zal ik je vertellen in deze blog. Ook krijg ik veel berichtjes van lezers met vragen – ontzettend lief! – maar ik ben zelf geen professional. Ik ben ook maar gewoon begonnen en alles gaandeweg een beetje aan het uitvinden. Gerichte adviezen kan ik dus helaas niet geven, daarvoor moet je echt bij een deskundige zijn! (red. stel je vragen via info@ifnederland.nl)
Ik vind het wel heel tof dat iedereen zo met me meeleeft. Dat werkt motiverend, vooral op de dagen dat ik het even wat lastiger vind om te iffen. Want die waren er ook hoor, afgelopen maand. Vooral toen we weer massaal naar buiten mochten. Na al die weken min of meer opgesloten te hebben gezeten in ons appartement tijdens de quarantaine, vond ik het in eerste instantie heerlijk om weer op pad te gaan. Ik ben echt een buitenmens en ik hou ook enorm van gezellige uitjes. Dus ik was eerlijk gezegd wel klaar met die intelligente lockdown.
Maar hierdoor kwamen er meteen ook enkele verleidingen op mijn pad. Twee dagen in de week werk ik in een kantoorgebouw dat we huren met een grote groep freelancers. Het is hier een beetje een komen en gaan van mensen, maar vooral in de ochtend is het vaak druk. Telkens als ik binnenliep was er wel iets lekkers voor bij de koffie. Zelfgebakken koekjes, taart, aardbeien met slagroom. Niet eens omdat er iemand jarig was, maar gewoon omdat iedereen zo blij was dat we weer bij elkaar mochten komen.
Zoals je inmiddels weet hou ik een 16:8 schema aan en begin ik pas op de middag met eten. Thuis ging dat me makkelijk af, maar met al die lekkernijen werd het toch een stukje pittiger. Ik besloot om maar gewoon eerlijk te vertellen waar ik mee bezig ben en dat ik ‘s ochtends nog niet eet. Dat werd verbazingwekkend goed begrepen! Er werd zelfs een stukje taart voor me apart gehouden, zodat ik het ‘s middags kon opeten. Volgens mij begint intermittent fasting steeds normaler te worden. Er waren zelfs enkele collega’s meteen geïntrigeerd, omdat ze er zelf eigenlijk ook mee willen beginnen.
Avonden zijn af en toe ook lastig. Drankjes drinken is namelijk een “hobby” van me. Voor zover je dat een hobby kunt noemen natuurlijk. Met mijn vriend een biertje pakken in de pub om de hoek, of lekker met vriendinnen aan de wijn of cocktails. Maar aangezien mijn eetvenster loopt tot 20 uur is dit eigenlijk niet echt meer mogelijk. Want zeker met alcohol buiten je venster doe je je hele schema teniet. Daarom spreken we nu soms wat eerder af. En als dat niet lukt, hou ik het bij een spa rood. Ik ben gelukkig wel iemand die het ook gezellig kan hebben zónder alcohol. En ook van het schaaltje pinda’s en de rondgaande bitterballen blijf ik netjes af.
Eén keertje heb ik gesmokkeld, omdat één van mijn beste vriendinnen jarig was. En tja, dan ga je niet de hele avond aan het water. Toen merkte ik wel meteen dat mijn lichaam echt al gewend is aan de nieuwe situatie, want ik had me toch een kater de volgende dag! Terwijl ik echt niet overdreven veel gedronken had. Maar mijn lichaam is duidelijk geen uitspattingen meer gewend.
Dus op hier en daar wat strubbelingen na, hou ik het iffen al drie maanden prima vol. En daarom zal ik in mijn volgende blog wat dieper ingaan op wat nou eigenlijk de resultaten zijn, behalve dat ik me een stuk fitter voel. Wat heeft het me tot dusver precies opgeleverd? Want ik merk zeker ook een hoop lichamelijke verschillen. En is dat het uiteindelijk waard om ermee door te gaan? Ik laat het je allemaal weten!
See you next time!
Rosalie is 28, freelance journalist en woont samen met haar vriend in Amsterdam. In april 2020 begon ze met intermittent fasting. Ze houdt een gastblog bij voor deze site over haar ervaringen.
Lees ook: Gastblog Rosalie #1
Lees ook: Gastblog Rosalie #2